Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
adəmiyyət — ə. adamlıq, insanlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəşəriyyət — ə. 1) insanlıq, insanlar; 2) insanlıq, adamlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mərdi — f. 1) kişi cinsinə aid olan; kişilik; 2) qoçaqlıq, igidlik, qəhrəmanlıq; 3) adamlıq, insanlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mərdümi — f. insanlıq, adamlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəfən — is. <ər.> 1. Meyitin sarındığı ağ, bez. Kəfən oğrusundan adamlıq ummazlar. (Ata. sözü). 2. Keçmişdə: zəvvarların, dindar, mövhumatçı müsəlmanların dini ayinlər zamanı geydikləri kəfənə oxşar uzun ağ paltar. 3. məc. Ölüm rəmzi kimi. Azəri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərəci — is. Bir neçə adamlıq dorlu qayıq. Gəmi, qayıq, kərəci də, kolaz da; Məni heç vaxt incitməmiş bir az da. A. S.. Gecənin qaranlığı şərisində Lənkrud çayı ilə aşağı doğru axan kərəcidə . . oturub dalğın və mükəddər bir halda düşünürdüm. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
onyerli — sif. On adamlıq yeri olan. Onyerli avtobus … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
porsiya — <lat.> Yeməkxanada, restoranda bir adamlıq xörək və ya içki. <Mirzə Mahmud:> Mənim üçün, deginən, yarım porsiya kotlet versinlər. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoşa — 1. sif. Cüt, iki dənə, bir cüt. Qoşa qala qapısı. Qoşa buynuz. Qoşa tir. // Yanyana duran. Hətəm qoşa qarağacın dibinə düşən kölgəyə baxırdı. Ə. Ə.. 2. zərf İkisi bir yerdə, ikisi yan yana; birgə, bərabər, birlikdə, bir yerdə. Biz oraya qoşa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
